ความรุ้สึกที่ต้าร์ เฟ็ดเฟ่ อยากบอกเพื่อนๆ และที่มาของต้าร์ เฟ็ดเฟ่

 

1 สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผม คือ เพื่อน จาก ต้าร์ เฟ็ดเฟ

ถ้าพูดถึง “เฟ็ดเฟ่ บอยแบนด์” หลายคนในโลกออนไลน์คงรู้จักดี เพราะความเรียลที่พวกเขานำเสนอ มีทั้งความบ้า กล้าคิด และกล้าที่จะทำจริง จึงไม่แปลกที่จะเป็นที่ชื่นชอบในโลกออนไลน์ มีคนติดตามบนยูทูปเป็นล้าน ต้าร์ เฟ็ดเฟ่ (ลิขิต สิทธิพันธุ์) ใครจะรู้ว่าก่อนจะสร้างเฟ็ดเฟขึ้นมา เขาเคยทำตั้งแต่คนงานก่อสร้าง คนยกโต๊ะจีนแจกใบปลิว ส่งพิซซ่า คนทำงานเบื้องหลัง ตั้งแต่ฝ่ายโลเคชั่น เก็บขยะ จนถึงผู้ช่วยผู้กำกับโฆษณาหนังรางวัล ก่อนที่จะได้คุยกับเค้า แถบจะเดาไม่ได้เลยว่า.. คนแบบนี้มีความคิดเป็นอย่างไร และอะไรคือสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตที่ผลักดันเขา

  

คุณเป็นใครมาจากไหนก่อนจะมาเป็นเฟ็ดเฟ่ ?  ต้าร์:ชีวิตผมเคยล้มหน้าฟาดพื้นมาหลายครั้ง ตั้งแต่ปี 40 ครอบครัวล้มละลายตอนนี้ไม่มีเงินจนต้องไปเป็นคนงานก่อสร้าง ต่อมาตอนเรียนมหาวิทยาลัย ได้รางวัลประกวดหนังสั้น FAT Film 2 ปีซ้อน เลยมีค่ายหนังทาบทามไปทำหนังใหญ่แต่ต้องฝึกงานก่อน ผ่านไป 3 ปี ไม่มีใครพูดถึงโปรเจ็คหนังของผมเลยครั้งสุดท้ายผมเริ่มต้นใหม่ที่วงการโฆษณา ผมได้โอกาสทำงานเยอะและบริษัทกำไรเยอะ จนบอกว่าสิ้นปีจะแบ่งหุ้นบริษัทให้ 10%แต่ยังไม่ทันสิ้นปี สรุป... เจ๊ง! ต้องปิดบริษัท ผมเฟวและจุกจากเหตุการณ์ที่ผ่านมาหลายครั้งครับ

 

 เฟ็ดเฟ่คือใคร และมีที่มาอย่างไร ?

 ต้าร์: ช่วงนั้น ผมกลับมาช่วยทำงานโฆษณา ผมก็เลยสร้าง  โมเดล Jack Ass ประเทศไทยขึ้นมา รวมกลุ่มเพื่อนขึ้นมา ซึ่ง  ก็เป็นเพื่อนรักกันจริงๆ ไว้ใจกันได้ เพระคบกันตั้งแต่ม.1 ซื้อ  ข้าว 7 บาทแบ่งกันมาแล้วก็ไปเจอว่าคนในอินเตอร์เน็ตชอบ  คำอุทานแปลกใหม่ ทันสมัย กวน ก็เลยตั้งชื่อ "เฟ็ดเฟ่" ที่มา  จาก เ-็ดเข้ ซึ่งก็มันเป็นคอมมิดี้สีเทา ตลกกึ่งหยาบ กึ่งลามก  เอาเรื่องคนที่ไม่กล้าพูดมาทำเป็นคอนเทนต์ คือคนดูฉลาดนะครับ คนดูรู้ได้ว่า อันไหนเฟค อันไหนจริง เพราะในทีวีมันเฟคเยอะแล้ว คนอินเตอร์เน็ตชอบของจริง ก็เลยวางคอนเทนต์เรียลๆ เป็นคลิปเล่นกับเพื่อน ไม่ใช่คลิปที่เล่นรุนแรง ไม่ไปแกล้งทำร้ายคนอื่น แต่มันก็ต้องใช้ความครีเอทีฟในการเอาสินค้ามาทำเป็นคอนเทนต์ ต้องใช้วิชาทางด้านฟิล์มโปรดักชั่นด้วย

แต่ละคลิปเล่นกันรุนแรงมาก เพื่อนๆ โกรธไหม ?

ต้าร์: ผมอยากให้มันเรียลนะ อารมณ์ที่อยู่ในคลิปก็จะแกล้งจริง มันเป็นเพื่อนรักกันจริงๆ คบกันตั้งแต่ม.ต้น ผมกับยัดเนี่ย จะกินเป๊บซี่ต้องเก็บตังค์ซื้อ3 วัน แจกใบปลิวด้วย
กันมา ยกโต๊ะจีนด้วยกัน ไข่ดาว 1 ลูกยังต้องแบ่งกันกิน มีวันนึงผมเป็นไข้หวัดใหญ่ ยืนไม่ได้ แต่ต้องแจกใบปลิวกับยัด เพื่อนก็หามขึ้นรถเมล์ไปแจกที่หลักสี่ กระเป๋าก็ต้องช่วยกันแบก ผมก็แจก ได้วันละ 200 บาท เอาขี้ให้กิน เอาตีนลูบหน้าได้ เพราะเราโตมาด้วยกัน เข้าใจกันมากกว่า ไว้ใจกันได้ ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ยัดก็เป็นตัวโจ๊กในแก๊งค์อยู่แล้ว เฟ็ดเฟ่เลยถ่ายคลิปออกมาให้ติดบรรยากาศนั้นจริงๆ แล้วเราก็ตั้งวัฒนธรรมกันว่า“ห้ามโกรธ” คือจะเล่นแรงกันยังไง ขอให้เอาคืนกัน มันเอาคืนนี่หว่าเพราะเราแกล้งกันไว้มันจะไม่โกรธ เราจะคิดว่าอ๋อนี่มึงเอาคืนนี่หว่า

คาดหวังอะไรจากการทำเฟ็ดเฟ่ และการที่ตัวเองเหมือนเป็นสื่อโฆษณาสื่อหนึ่ง ?

ต้าร์: ที่จริงผมอยากให้สังคมดีขึ้น ผมเชื่อว่าความสามารถต้องมาก่อนเพราะมันเปลี่ยนประเทศได้ ผมและเพื่อนๆ ก็ไม่ใช่กลุ่มคนที่ขายหน้าตา แต่เราขายความคิด ขายความเกรียล ผมว่าศิลปินอะไรก็ต้องสร้างงานเอง ให้สังคมยอมรับคนที่ผลงานก่อนหน้าตา ตอนนี้ใครๆ ก็อยากหล่ออยากเท่ ผมหวังไว้ว่าผ่านไปอีก10 ปี ได้เจอคนที่มีอำนาจใหญ่โตในบ้านเมืองที่ได้แรงบันดาลใจมาจากเฟ็ดเฟ่ มันคงดีมาก ถ้าวันนี้เราทำทัศนคติคนในสังคมดี อนาคตประเทศเราก็จะดีด้วย

เป้าหมายของตอนนี้คืออะไร ?

ต้าร์: ผมอยากแก่ตายกับเพื่อน อยากให้เจอกันทุกวัน เล่นไป ทำงานไป เก็บตังค์สร้างหมู่บ้านเฟ็ดเฟ่ ตรงกลางเป็นสโมสรให้ลูกๆ มาเล่น ช่วยกันเลี้ยงลูกดูแลเมีย เพื่อนกับครอบครัว สำคัญมากกว่าเงินทอง สำคัญมากกว่าของนอกกาย เป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขทุกวันนี้ เราทำงานมาได้กำไร ก็แบ่งหาร 10 ทุกวันนี้ผมเกือบจะทำคนเดียวทุกขั้นตอน ถ้าผมทำคนเดียวคงทำกำไรเยอะมาก แต่ผมคงไม่มีความสุขเท่านี้ สมมติผมทำคลิปได้กำไรคนเดียว เอาไปซื้อรถสปอร์ตขับเท่ๆ สาวกรี้ด แต่ผมมีเพื่อนมองหน้ายิ้มให้กัน ไปเตะบอลกัน กินจิ้มจุ่ม อร่อยกว่าอาหารมือหรูๆ มีค่ามากกว่ารถสปอร์ต คนรวยๆ จะไปซื้อแลมโบกินี่ 15 ล้านก็ได้ แต่หาซื้อเพื่อนรัก 10 คนไม่ได้ นอกจากเรื่องงานที่ผมอยากทำให้ดีแล้ว ผมก็อยากแก่ตายกับเพื่อนครับ